آزلائیک اسید چیست؟

آزلائیک اسید، اسیدی طبیعی است و در دانه‌هایی مثل جو،گندم وچاودار یافت می‌شود. این ماده با خاصیت ضدمیکروبی وضدالتهابی در درمان مشکلات پوستی مثل آکنه ولگاریس و روزاسه بسیارموثراست. این اسید از شروع مشکلات پوستی پیشگیری می‌کند و باکتری‌هایی که در منافذ پوست باعث ایجاد جوش می‌شوند را از بین می برد.آزلائیک به صورت موضعی استفاده شده و در فرم‌هایی مثل ژل، کف و کرم ارائه می‌شود. در این محصولات حدود ۱۵ درصد آزلائیک اسید وجود دارد. برخی محصولات که بدون نسخه قابل تهیه هستند، حاوی مقادیر کمتری هستند. این ماده برای اثرگذاری نیاز به زمان دارد و معمولا به تنهایی اولین انتخاب متخصص پوست برای درمان جوش نیست. عوارض جانبی آزلائیک مواردی همچون پوسته پوسته شدن ،سوزش و خشکی پوست را به دنبال دارد. در ادامه اطلاعات لازم درباره کاربرد آزلائیک اسید برای جوش صورت مطرح شده است.

آزلائیک اسید چیست؟

آزلائیک اسید یک ترکیب دی کربوکسیلیک اسید است که به طور طبیعی توسط مخمرهای موجود بر روی پوست سالم تولید می ‌شود. این ماده همچنین از گندم، جو و چاودار قابل استخراج است. در محصولات مراقبتی پوست، از این اسید ویژه برای مبارزه با مشکلات پوستی استفاده می‌ شود. آکنه ولگاریس ملایم تا متوسط، رزاسه و هایپرپیگمنتیشن از جمله این مشکلات هستند. آزلائیک اسید یک ترکیب چند کاره است که در محصولات مو نیز کاربرد دارد. معمولا همراه با ماینوکسیدیل (در محصولات برند Rogaine) برای کمک به درمان طاسی استفاده می ‌شود.

اهمیت آزلائیک اسید برای پوست:

آزلائیک اسید با کاهش تولید ملانین (رنگدانه طبیعی مسئول ایجاد رنگ پوست)، قادر به کم کردن لکه ‌های تیره پوست است. این ماده یک ترکیب ضد کراتینیزه نیز هست. به این معنی که رشد کراتین (پروتئین پوست، مو و ناخن) را مهار کرده و از تولید سلول‌ های مرده پوست که باعث شکستگی آن می ‌شوند، جلوگیری می ‌کند. همچنین با خواص ضد باکتری و ضد التهابی خود باعث کاهش التهاب، سوزش و قرمزی ناشی از آسیب‌ ها و بیماری رزاسه می ‌شود.

آزلائیک اسید در مقابل آلفا هیدروکسی اسید‌ها (AHAs) و بتا هیدروکسی اسید‌ها (BHAs):

گرچه استفاده از آزلائیک اسید در مقایسه با سایر اسیدهای شیمیایی مثل آلفا هیدروکسی اسید‌ها (شامل گلیکولیک اسید و لاکتیک اسید) و بتا هیدروکسی اسید‌ها (مانند سالیسیلیک اسید) رایج نیست، اما خواص مشترکی با آن‌ ها دارد. تمام این اسیدها، لایه بردار محسوب می ‌شوند و سلول‌ های مرده، آرایش و سبوم لایه ‌های بالایی پوست را از بین می ‌برند. این لایه برداری بازده سلول را افزایش داده و موجب نرم و یکنواخت شدن پوست و رنگ چهره می ‌شود. آزلائیک اسید از AHAs و BHAs ملایم‌ تر است و اثرات جانبی و عوارض کمتری دارد. به علاوه برتری دیگر این ماده نسبت به دو گروه اسیدی فوق، خاصیت ضد باکتری و ضد التهابی آن است. در حالی که سالیسیلیک تنها، ضد التهاب است، آزلائیک اسید جمعیت باکتری ‌های مولد جوش و سوزش و التهاب ناشی از آن‌ ها را کاهش می ‌دهد. این ماده همچنین می‌تواند با رتینول به صورت لایه لایه قرار گیرد، بر خلاف AHAs و BHAs، که ترکیب آن ‌ها باعث تشدید سوزش و خشکی می ‌شود.

فواید و موارد استفاده آزلائیک اسید:

آزلائیک اسید یک محافظ پوست چند منظوره است که توانایی رسیدگی به انواع مشکلات پوستی را دارد. در ادامه ویژگی‌ های مختلف این ترکیب را مرور می ‌کنیم:

ضد کراتینیزه: به این معنا که تولید کراتین را کاهش می ‌دهد. کراتین پروتئینی است که سبوم تولید می‌ کند. سبوم منافذ پوست را مسدود می‌ کند و باعث تولید سلول ‌های مرده و جوش می ‌شود.

آنتی اکسیدانی: با خنثی کردن رادیکال‌ های آزاد، به مبارزه با پیری کرونولوژی ( افزایش سن تقویمی) می ‌پردازد. رادیکال ‌های آزاد باعث آسیب سلولی و ایجاد چین و چروک، خطوط ریز و شل شدن پوست می ‌شوند.

ضد التهاب: به کاهش قرمزی و التهاب ناشی از آکنه و رزاسه کمک می‌ کند.

ضد باکتری: محدود کردن رشد باکتری‌ های مولد آکنه (Propionibacterium acnes) و باکتری‌ های ایجادکننده رزاسه.

جلوگیری از تولید تیروزیناز: تیروزیناز آنزیمی است که باعث افزایش تجمع رنگدانه در بافت و در نهایت ایجاد لکه‌ های تیره و ملاسما می ‌شود. با کاهش میزان تیروزیناز، سنتز ملانین هم کم می‌ شود. این مساله منجر به توقف تجمع سلول ‌های تغییر رنگ داده شده گردیده و از ایجاد لکه ‌های تیره جلوگیری می ‌کند.

لایه برداری: به حذف سلول ‌های مرده پوست و باز شدن منافذ کمک می ‌کند. از این گذشته، راه را برای ایجاد سلول‌ های جدید باز کرده و باعث یکنواخت ‌تر شدن رنگ پوست می ‌شود.

درمان آکنه: ثابت شده که آزلائیک اسید درمان مؤثری برای آکنه است. این امر به دلیل ترکیب ویژگی‌ های سه گانه ضد کراتینیزه، ضد التهابی و ضد باکتریایی آن است. افزایش تولید سبوم، یکی از دلایل ایجاد آکنه به شمار می‌ رود. با کاهش تولید کراتین در فولیکول مو (منافذ)، تولید سبوم که می ‌تواند منافذ را مسدود کرده و باعث ایجاد جوش شود، کاهش می‌ یابد. به دلیل خواص آنتی باکتریایی، آزلائیک اسید می ‌تواند اسیدهای چرب آزاد موجود در لایه لیپیدی پوست را از بین ببرد. این منجر به کاهش تحمل باکتری ‌ها و در نتیجه جلوگیری از افزایش جوش ‌ها می ‌شود. طبیعت ضد التهابی این ترکیب هم یک مزیت اضافی محسوب می ‌شود، چرا که می‌ تواند قرمزی، التهاب و حساسیت پوست را کم کند. مشخص شده که آزلائیک اسید به اندازه بعضی از آنتی بیوتیک ‌های خوراکی و بنزوئیل پراکساید موضعی، اثربخش است. به علاوه عوارض جانبی کمتری، همچون خشکی، سوزش و حساسیت پوستی، خواهد داشت.

رزاسه: رزاسه یک مشکل پوستی است که در آن بخش‌‌هایی از صورت، در درجه اول چانه و گونه‌‌ها و پیشانی، در اثر اتساع مویرگ‌‌ها قرمز و دچار برآمدگی و ورم می‌شود. شواهد نشان داده که خاصیت ضد التهابی آزلائیک اسید در کاهش پوسته‌ها و جوش‌های ناشی از رزاسه، مؤثر بوده است. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) نیز آن را به عنوان درمان موضعی رسمی برای رزاسه، تایید کرده است.

هایپرپیگمنتیشن:

آزلائیک اسید به کاهش هایپرپیگمنتیشن ناشی از التهاب کمک می‌کند. این مشکل همان تیرگی و بد رنگ شدن پوست است که به شکل علائم و خال‌های قهوه‌ای و سیاه بروز می‌کند. این علائم معمولا در اثر آکنه، پیری و تماس طولانی مدت با نور خورشید ایجاد می‌شوند. آزلائیک اسید با محدود کردن تیروزین (آنزیمی که باعث تقویت رنگدانه می ‌شود)، و تولید رادیکال آزاد، که یکی دیگر از عوامل هایپرپیگمنتیشن است، تجمع رنگدانه‌ها را کم و از ایجاد لکه‌‌های تیره و ملاسما جلوگیری می‌کند.

تجویز این ترکیب به عنوان جایگزین هیدروکوئینون (یک عامل ضدلک)، عوارض جانبی کمتری داشته و سوزش و خشکی کمتری ایجاد می‌کند. به همین دلیل برای افرادی با پوست‌‌های خشک، حساس و مستعد اگزما، مناسب‌تر است. ممکن است در افرادی با پوست تیره‌ تر این ماده باعث هایپرپیگمنتیشن یا تغییر رنگ غیر عادی پوست شود. در این صورت مصرف آن باید بلافاصله قطع و به متخصص پوست مراجعه شود.

ملاسما:

ملاسما نیز مانند هایپرپیگمنتیشن نوعی بیماری پوستی است که در اثر تولید بیش از حد ملانین ایجاد می‌‌شود. اما شروع آن با نوسانات هورمونی مثل بارداری است. همچنین قرار گرفتن در معرض خورشید و گرما نیز آن را تشدید می‌کند و عموما به صورت الگوهای لکه‌ای در امتداد بینی، پیشانی، چانه و لب بالا نمایان می‌شود. آزلائیک اسید غالبا با رتینوئیدها ترکیب شده و به عنوان جایگزین ملایم ‌تر هیدروکوئینون برای درمان ملاسما در نظر گرفته می‌شود. چون پوست را در برابر نور خورشید حساس می‌کند، بهتر است که از یک ضد آفتاب SPF 30 یا بالاتر استفاده کنید.

عوارض جانبی آزلائیک اسید :

مانند رتینوئیدها، آزلائیک اسید دارای چند اثر جانبی است. در هفته‌های اول، خارش، احساس خشکی، قرمز شدن و پوست‌اندازی معمول است. از آنجا که آزلائیک اسید یک لایه‌بردار است، می‌تواند حساسیت به آفتاب را نیز افزایش دهد و باعث برون‌ریزی و تخلیه پوست شود (تخلیه پوست یعنی واکنش پوست به یک ماده لایه‌بردار، مثلا ایجاد بالا آمدن سریع‌تر جوش‌ها‌). با این حال، با معرفی آرام این محصول به پوست خود، می‌توانید بیشتر این تحریکات را به حداقل برسانید.

خارش و قرمزی به‌طور کلی پس از یک هفته استفاده مداوم، فروکش می‌کند. اگر ۲۰ دقیقه بعد از شستشوی پوست صبر کنید و سپس آزلائیک اسید را روی پوست کاملاً خشک بمالید، به کم کردن خارش کمک می‌کند. بهبود قابل توجه پس از تقریباً ۲ ماه استفاده حاصل می‌شود.

توجه: آزلائیک اسید برپایه کرم، گاهی اوقات باعث مسدودشدن منافذ پوست و ایجاد جوش‌های سرسیاه می‌شود. اگر پوست شما بیش از دو ماه واکنش برون‌ریزی داشت (یعنی همچنان بخاطر محصول جدید لایه‌بردار جوش‌های جدید می‌زند)، می‌توانید با متخصص پوست‌تان درمورد روی آوردن به یک روش متفاوت برای درمان آکنه صحبت کنید.

این مقاله توسط تیم تحقیقاتی لابراتوار آرایشی مانیا گردآوری و تنظیم شده است.

نویسندگان : سید حمیدرضا طباطبایی ابراهیمی ، زینت شهبازبگیان

مطالب مرتبط :

تفاوت ماسک مو آبکشی و بدون آبکشی چیست؟

فواید هیالورونیک اسید

فرمولاسیون محصولات آرایشی و بهداشتی

تولید ظرفیت خالی محصولات آرایشی و بهداشتی

بلاگرهای ایرانی آرایشی

فواید گل ختمی

فواید ویتامین ب برای پوست

فواید عصاره میموزا

فواید گل محمدی

تولید در ظرفیت خالی انواع کرم آبرسان

فواید گلابی خاردار (میوه کاکتوس)

آیا سولفات ها برای ما ضرر دارند؟